Μια φορά κι έναν καιρό
ήταν 8 Δεκεμβρίου
έξω χιονίζει και το τοπίο άσπριζε σιγά σιγά…
από τις σπάνιες φορές τέτοια εποχή που στην Αθήνα χιονίζει!
Ώρα Ελλάδος  9.15μμ
είδα το πρώτο μου φως σ’αυτόν τον κόσμο
βγήκα από το υγρό και  σκοτεινό μου καταφύγιο…
οι αναμνήσεις από τις στιγμές εκείνες…;
αν και ήμουν παρόν
δεν θυμάμαι τίποτα… λογικό έτσι;
Όλα είναι από αφηγήσεις!
Μόλις γεννήθηκα και μετά με εμφάνισαν στους συγγενείς μου έκπληξη!
Ο πατέρας μου κατέβασε μια τζαμαρία μόλις μ’ αντίκρισε,… έψαχνε να βρεί τον γιατρό… ακόμα τον ψάχνει!!!
Του έφεραν ένα μελανιασμένο και πρησμένο παιδί εμπρός του …αφήνιασε
δεν περίμενε τέτοιο θέαμα…
η μητέρα μου είχε μια εύκολη και ωραία εγκυμοσύνη μέχρι εκείνη την στιγμή,
τίποτα δεν προμήνυσε κάτι τέτοιο.
Η μητέρα μου 24 χρονών κοπέλα σε κόμμα για αρκετές ημέρες μετά την γέννα,
μετά για 6 μήνες δεν μπορούσε να περπατήσει,
ήταν κατάκοιτη στο κρεβάτι.
Ενέσεις κορτιζόνης για να επανέλθει με τα ανάλογα αποτελέσματα!
Ο λόγος που τους είπαν;
Δεν έβγαινε το παιδί (εγώ ειμαι το παιδί αυτό!)
και χρησιμοποίησε ο γιατρός την γνωστή «κουτάλα»
φυσικά πολύ άγαρμπα και τραυματίσανε κι εμένα και την μητέρα μου,
η μητέρα μου βασανίστηκε μέχρι να επανέλθει
εγώ πιο εύκολα, πρηξίματα ήταν!
ευτυχώς δεν μας έμεινε κάποιο κουσούρι!
ή λέτε να έμεινε;

Ότι και να είναι πάντως δεν είναι εμφανές
ίσως εγκεφαλικά έχω κάποια ανωμαλία
αλλά κανένας δεν έχει το θάρρος να μου το πεί!!!
Τώρα κανένας δεν αναρωτήθηκε αυτό το παιδί
γιατί δεν ήθελε να βγεί από το υγρό και σκοτεινό καταφύγιό του;
Λέτε κάτι να ήξερε;
Λέτε κάτι να είχε υποπτευθεί;
Λέτε κάτι να φοβήθηκε;
Λέτε να κατάλαβε ότι έβγαινε σε λάθος εποχή;
…κανείς δεν είχε ή έχει την απάντηση!  ούτε εσείς ούτε κι εγώ!
Χρόνια μου πολλά

Και μαζί μ’εμένα χρόνια πολλά και στην μητέρα μου
Γιατί εκτός ότι είναι ηρωίδα που με μεγάλωσε
Γιορτάζει κι αυτή σήμερα!!!
Γιατί γιορτάζει;
Γιατί νομίζω ότι όλες οι μάνες γιορτάζουν στα γενέθλια των παιδιών τους γιατί και γι’αυτές αυτή η μέρα είναι γιορτή
τα παιδιά τους είναι κομμάτι τους!
Δική μου άποψη!!!
Χρόνια πολλά μαμά κι ας σ’έχω πικράνει πολλές φορές κι εσύ όπως πάντα να με συγχωρείς!