η demon με προσκάλεσε να συμμετέχω σε ένα παιχνίδι και μου ζήτησε να γράψω ένα κείμενο με θέμα:
σε ποια πλευρά του «ποταμού» κατοικώ σ’εκείνη του συναισθήματος ή της λογικής;

Δύσκολη ερώτηση γιατί η ζωή μου είναι ένα ατελείωτο ταξίδι
με δυο μεγάλα λιμάνια από την μία το λιμάνι των συναισθημάτων
με δίπλα του την τεράστια παραλία του έρωτα
και από την άλλη το απάνεμο και φυσικό λιμάνι της λογικής!

Μ’αρέσει να ακροβατώ χορεύοντας από το έντονο συναίσθημα στην λογική
και μετά να ξαναβουταώ στα «σύννεφα» των πιο τρελών συναισθημάτων μου…

Σαν άνεμος ήρθες κοντά μου
κι έγινε φύλλο η καρδιά μου
κι όπου φυσούσες
πήγαινε η τρελή
 σκλάβος των ματιών σου
δούλος των χειλιών σου!
Φύλλο στον άνεμο της αγάπης σου
βότσαλο στο κύμα της αγκαλιάς σου…
Ανάμεσά τους ένας τεράστιος ωκεανός
με φουρτούνες και γαληνέματα
άλλες φορές ηλιόλουστος
κι άλλες σκοτεινός…

προσκαλώ κι εγώ με την σειρά μου να γράψουν ένα κείμενο ο καθένας
με τον μοναδικό τους τρόπο αφήγησης με θέμα:

ο Vasilis «χαϊδεύοντας …ένα πορτοκάλι!»

η Unamama «έρωτας δίχως λογική»

ο Ηχος Πλάγιος Μόνος… «τι γεύση έχουν τα δάκρυα;»

η Παναγιώτα «όταν η θλίψη ξεχνιέται»

η Αννα «πάθος κι έρωτας πάνω στο …σανίδι»

η Θαλασσινή «αρμενίζοντας στα πελάγη της καρδιάς»