Ήχοι ασημένιοι γέμισαν τ’ άστρα
Ο ουρανός στολίστηκε ντυμένος νύχτα!
Απόψε θα σου τραγουδήσω
Τα δάχτυλά μου άρπα θα γίνουν για σένα
Και θα αφήσουν πάνω στο κορμί σου
Νότες έρωτα.
Στο ΛΑ και στο ΣΙ θα χορέψω
Τους πόθους σου
Κρασί γλυκό θα κάνω το φιλί μου
Να μεθύσω τα βαθιά σου μάτια..
Στο φως της Πανσέληνου
Θα λάμψω στο πράσινο και το ασημί
Για σένα
Απόψε θα γίνεις δικός μου
Στου φεγγαριού τον κύκλο αιχμάλωτός μου!
το ποίημα
μου το αφιέρωσε η Μαρία Νικολάου
την ευχαριστώ πολύ είναι υπέροχο!
Τετάρτη 23 Ιανουαρίου, 2008 at 17:53 μμ
«νότες έρωτα» και ρυθμοί αγάπης..
τόσο όμορφο!
Τετάρτη 23 Ιανουαρίου, 2008 at 18:49 μμ
Αυτή η νεράιδα μ’ αρέσει – θα τη «δανειστώ» στην επόμενη πανσέληνο…
🙂
Τετάρτη 23 Ιανουαρίου, 2008 at 19:39 μμ
Χάρη, καλησπέρα. Η νεράιδα της πανσελήνου είναι η αγαπημένη μου γιατί αγαπώ πολύ την πανσέληνο και δε χορταίνω να τη θαυμάζω. Ο ήχος της άρπας είναι υπέροχος όπως και το ποίημα της Μαρίας! Κάθε πρωί με ξυπνάει ο ήχος της άρπας του κινητού μου. Έτσι έχω ένα γλυκό πρωινό ξύπνημα. Όταν μου στέλνει μήνυμα ο αγαπημένος μου, ο ήχος της άρπας ακούγεται στο κινητό μου και μου δίνει χαρά.
Τετάρτη 23 Ιανουαρίου, 2008 at 21:02 μμ
Όντως… λυρικό.
Τετάρτη 23 Ιανουαρίου, 2008 at 22:55 μμ
Αυτο θα πει συναισθημα!
Πέμπτη 24 Ιανουαρίου, 2008 at 09:41 πμ
Γλυκέ μου Μελομένε χαιρομαι που σου αρεσε.
ΜΙα αγκαλιά για σενα και φιλια για ολα τα παιδια που σε επισκέπτονται.
Να σαι καλα ..
Σου ετοιμαζω και κατι ακομη… 😉
Πέμπτη 24 Ιανουαρίου, 2008 at 11:29 πμ
μελoμενε καλημερα.. ειναι μοναδικα τα ποιηματα της.. οσο κι αν διαβαζω ποιηματα της παντα.. αναιρω αυτο που χα πει πριν στον εαυτο μου για τα ποιηματα της.. «αυτο ειναι το ποιο ωραιο που διαβασα»
Πέμπτη 24 Ιανουαρίου, 2008 at 13:22 μμ
Τώρα τι να πω.Ρεζίλι.Χίλια συγνώμη αλλα τώρα είδα το μειλ σου.Πάντως σ ευχαριστώ πολύ έστω κι αργά.Ε χελώνα είμαι τσουκου τσούκου, άργησα.Οι νεραιδες σου ειναι μία προς μια,υπέροχες.Αυτή σαν να την είδα προχθές το βράδυ στο μπαλκόνι μου…
Πέμπτη 24 Ιανουαρίου, 2008 at 21:25 μμ
Μου αρεσει που περνάς ένα τόσο διαφορετικό και αθωωτικό των πάντων μήνυμα. Με συγχωρείς που το προσλαμβάνω έτσι, αλλά μηπως δεν ειναι αλήθεια;
χαιρετω
ριτς
Πέμπτη 24 Ιανουαρίου, 2008 at 21:41 μμ
Μελομένε μου τι κάνεις;
Είχα καιρό να εμφανιστώ στη μπλογκόσφαιρα και μου λείψατε πολύ όλοι! Αλλά το νέο σου ποστ με αποζημίωσε! Τι υπέροχο ποιήμα και τι άπαιχτη φότο!
Φιλάκια πολλά!
Παρασκευή 25 Ιανουαρίου, 2008 at 00:10 πμ
kat.
η Μαρία είναι κορυφή σ’αυτά!
νατασσάκι
είναι όμορφη έχεις δίκιο, δικιά σου!!! 😉
elenitheof
Ελένη ζεις τον έρωτα απόλαυσέ τον! 🙂
demon
Kaveiros
ρέει έρωτας…
Μαρια Νικολαου
τιμή μου να γεμίζει το blog μου με τους στίχους σου!
ocean….
η Μαρία βελτιώνει καθημερινά τον στίχο της και είναι πηγή έμπνευσης για πολλούς!
Χελώνα
καλώς ήρθες! 🙂
αν και αργά υπάρχουν θέσεις αρκετές…
ριτσα μασουρα
Ρίτσα συγνώμη αλλά δεν το κατάλαβα το σχόλιό σου αν μπορείς να μου εξηγήσεις! σ’ευχαριστώ
Nemo
καλώς ξανάρθες στον κόσμο της blogόσφαιρας!
καλό ξημέρωμα σε όλους σας! 🙂
Παρασκευή 25 Ιανουαρίου, 2008 at 00:23 πμ
Χαρη, εννοω ότι ξεφεύγεις από την ηλιθια πραγματικότητα και μέσα από ένα ποιημα αλλαζεις τα δεδομένα. Αθώωνεις, ηθελημένα , τα όσα μας συμβαίνουν και μας προσκαλεις σ ένα αλλο πεδίο να κινηθούμε.Δεν ξέρω αν το αισθάνεσαι, αν ειναι φυγή δική σου ή απλώς μια τρέλα της στιγμής η ποιηση, αλλά εγω , ως τριτη, θεωρώ ότι είναι το καταλληλότερο φαρμακο της εποχής μας.
Προ ημερών με το Αλεφ το ρίξαμε στην ποιηση για να διασωθούμε
αυτά, δεν εννοώ κατι περιεργο
σε χαιρετώ
ριτς
Παρασκευή 25 Ιανουαρίου, 2008 at 00:54 πμ
ritsmas
όλοι νομίζω θέλουμε να ξεφύγουμε από τα πρότυπα αυτά που κάποιοι μας πλασάρουν από την τηλεόραση και τα έντυπα!
άλλοι τα καταφέρνουν κι άλλοι όχι!
ξέρω οι περισσότεροι είναι καρφωμένοι σ’αυτή την «ηλίθια πραγματικότητα» όπως σωστά την περιγράφεις κάποιοι σαν εμάς όμως ας κινηθούμε στα ταξίδια του μυαλού μας…
στα ταξίδια της φαντασίας μας…
σ’αυτά που δεν μπορεί να μας επηρεάσει κανείς!
σ’ευχαριστώ
Παρασκευή 25 Ιανουαρίου, 2008 at 09:54 πμ
Υπέροχη εικόνα, υπέροχο ποίημα, ερωτικότατο!
Καλημέρα
Παρασκευή 25 Ιανουαρίου, 2008 at 12:36 μμ
Πραγματικά πολύ όμορφο ποίημα..
«Νότες έρωτα»
🙂
Παρασκευή 25 Ιανουαρίου, 2008 at 12:59 μμ
neraidoskoni
roadartist
Η Μαρία γράφει πολύ όμορφους στίχους
καλό σας μεσημέρι 🙂