Αγάπη είναι να κρατάς φυλαχτό στον κόρφο σου
κάθε τι που σ’ έχει πληγώσει,
και την πληγή που σου ’κανε
να την κανακεύεις με περίσσια προσοχή
μα και ν’ αφήνεις πάντα ένα καντηλάκι,
μια φλογίτσα να τρεμοπαίζει
στην ενδεχόμενη νηνεμία της ψυχής σου
έναν σπινθήρα που θα μπορεί να δώσει το ξεκίνημα,
να ανακινήσει το ασάλευτο κατακάθι της ηρεμίας,
να εξασφαλίσει, εαν χρειαστεί,
ταχύτητα στην αίσθηση και παλμό
στην κουρασμένη σου καρδιά
αν φυσικά την αγαπάς…

 

αυτή την φλογίτσα πρέπει να τη διατηρείς
χωρίς να σου σβήσει.