ξύπνησα σήμερα
έχοντας πάλι την επιθυμία να με μεθύσει τ’άγέρι της
να γευτώ το φως της
Να κλειστώ στα μάτια της…

 

Κι εκείνη…
αγγίζοντας το κορμί μου
να αιχμαλωτίζει τις αισθήσεις μου!!!

 

θέλω να την πετάξω στα σύννεφα
να της χαρίσω ουράνια ποτάμια
να αγγίξουμε μαζί τ’αστέρι μου ξανά
και ξανά… και ξανά…
να μου χαμογελάσει χαρίζοντάς μου την πνοή της…
τον αγέρα της…

 

αλλά …

 

πρέπει να κλείσω πάλι το παράθυρο της μνήμης μου
να σβήσω πάλι την μορφή της
άλλο ένα πρωινό χωρίς αυτή…
Θα στρέψω την καρδιά μου πάλι
σε άλλη κατεύθυνση
μήπως και την απομακρύνω από την σκέψη μου…

 

γιατί πόνε δεν με παρατάς ήσυχο;
γιατί θέλεις να γεμίσεις πάλι το μυαλό μου
με αναμνήσεις;

 

άσε με μόνο στο σκοτάδι μου…

 

κάψε τις σκέψεις μου…

 

άσε με στην γύμνια μου…