κάποτε μιλάγαμε πιό απλά
και καταλαβαινόμαστε!

  

κάποτε κοιτιόμαστε στα μάτια

και αναγνωριζόμαστε!

  

κάποτε ακούγαμε τις φωνές

και γυρίζαμε να κοιτάξουμε!

  

κάποτε συζητούσαμε

και αποφασίζαμε μαζί!

  

κάποτε το φιλί άξιζε

τώρα είναι άνοστο κι αδιάφορο!

  

κάποτε αγγίζαμε και τρέμαμε

τώρα αγγίζουμε και πλενόμαστε!

  

κάποτε ήμασταν γη που ζήταγε ποτάμια

τώρα αράξαμε και στερέψαμε!

  

κάποτε χώρια μοιάζαμε τραγούδι

τώρα μαζί τραγουδάμε την μοναξιά!

  

κάποτε πετούσαμε στα αστέρια

τώρα κάνουμε ευχές όταν έρχονται αυτά σ’εμάς!

  

κάποτε όρκους δίναμε αιώνιους

τώρα λησμονήσαμε κι αφήσαμε να περάσουν!

  

κάποτε περίμενα το γράμμα σου

τώρα περιμένω να βρούμε χρόνο και για ‘μας!

  

κάποτε η αγάπη μας όλους τους νικούσε

τώρα πες μου γιατί σε χάνω;